Σκέψεις μὲ ἀφορμὴ τὸ ἄρθρο τοῦ Παναγιώτη Λιάκου «Ἡ νύφη μὲ τὸ μούσι»
Σχολιάζει ὁ Κωνσταντῖνος Ι. Βαθιώτης
O Παναγιώτης Λιᾶκος, ἀρθρογράφος τῆς ἐφημερίδας «Δημοκρατία», στὸ ἄρθρο του, μὲ τίτλο «Ἡ νύφη μὲ τὸ μούσι» ποὺ δημοσίευσε τὴν Τρίτη 16 Ἰανουαρίου 2024 στὴν στήλη του «Περὶ Πωλητικὴς» (σελ. 40), στηλίτευσε τὸ φαινόμενο τῆς «ὁμομανιακῆς προπαγάνδας».
Καυτηρίασε καὶ ἐκεῖνος τὴν ἐμετικὴ-ἄρρωστη κατάσταση ποὺ ἐμφανίζει ἡ ἑλληνικὴ τηλεόραση, τὸ κατ’ ἐξοχὴν ὄργανο τῆς νεοταξίτικης προπαγάνδας, ἡ ὁποία νυχθημερὸν προπαγανδίζει τὸν κυοφορούμενο γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων (ποὺ πονηρὰ ἔχει διαστρεβλωθεῖ γλωσσικὰ σὲ γάμο ὁμοφύλων γιὰ νὰ ἀπωθοῦνται τὰ ὅποια ἀρνητικὰ συναισθήματα παράγονται ἀπὸ τοὺς δῆθεν ὁμοφοβικοὺς), παρατάσσοντας, πρωτίστως στὰ πάνελ τῶν ἐκμαυλιστικῶν πρωινάδικων, ἀμόρφωτα σκύβαλα, πληκτικοὺς χλεχλέδες καὶ ξεπεσμένες τηλεπερσόνες, ποὺ ἐπιδιώκουν –δυστυχῶς ὄχι μὲ μικρὲς πιθανότητες– νὰ γίνουν τὰ πρότυπα τῶν παιδιῶν μας.
Ὁ Λιᾶκος παρατηρεῖ ὅτι:
«Τὸν τελευταῖο καιρό, σχεδὸν μὲ κάθε κανάλι ποὺ θὰ τολμήσεις νὰ συντονιστεῖς, ὁποιαδήποτε στιγμὴ τοῦ εἰκοσιτετραώρου, θὰ πετύχεις ἐκπομπὴ ὅπου θὰ παρουσιάζεται μὲ τὰ μελανότερα χρώματα ἡ ‘καθυστερημένη’ ἑλληνικὴ κοινωνία καὶ θὰ ἐκθειάζονται, μέχρι ἀκροτάτης ἀηδίας, οἱ ἐμπροσθοφύλακες τῆς ὁμομανιακῆς προπαγάνδας ποὺ ἀγωνίζονται γενναία καὶ ἀνιδιοτελῶς γιὰ τὸ δίκιο, κόντρα στὸ σύστημα, δίπλα στὸν Μπάϊντεν καὶ τὸν Σόρος».
«Σκερτσάτοι παρουσιαστὲς καὶ σχολιαστὲς θὰ ἀναπέμπουν ὕμνους καὶ δοξαστικὰ γιὰ τοὺς καρναβαλιστὲς (μὲ ἀνδοθηλυκὴ ἀμφίεση καὶ φάτσα μουσάτης Μανίνας) τῶν παρελάσεων ὁμοφυλόφιλης ‘ὑπερηφανείας’ καὶ θὰ περιγράφουν τὴν Ἑλλάδα σὰν ἕνα μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης, ὅπου κρατοῦνται καὶ βασανίζονται οἱ ὁμοφυλόφιλοι, οἱ λεσβίες καὶ οἱ τραβεστὶ».
Περιγράφοντας τὰ πράγματα μὲ τὸ (νεοταξίτικο) ὄνομά τους, ὁ Λιᾶκος εἶναι ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους δημοσιογράφους ποὺ βγάζει στὸ φῶς τὴν πικρὴ ἀλήθεια ἐπιδιδόμενος σε σπάνιες γλωσσικὲς πιρουέτες. Ἄς ἀπολαύσουμε τὶς ἀκόλουθες παραγράφους:
«Ὁ βασικὸς κορμὸς τῆς ἐπιχειρηματολογίας τους [ἐνν.: ἐκείνων ποὺ περιγράφουν τὴν Ἑλλάδα σὰν ἕνα μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης] θὰ εἶναι κορφολογημένος ἀπὸ τοὺς τσουκνιδόκηπους τῆς νεοταξίτικης προπαγάνδας καὶ ὁ μεγάλος τους ὁ καημὸς ἡ νομοθέτηση τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἡ ὁποία παρουσιάζεται σὰν παλλαϊκὸ αἴτημα, σὰν τὴν ἐπιτομὴ τῆς ἐξελίξεως τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, σὰν πολιτισμικὸ ἅλμα (στὸ κενὸ βέβαια, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἄλλη κουβέντα)».
«Ἄν τοὺς ἀκούσεις προσεκτικά, ἀποφεύγοντας νὰ ἀναγαλλιάσεις μὲ τὴν ἐπιθετικότητα, τὸν σνομπισμό, τὰ κάκιστα ἑλληνέζικα ποὺ μηρυκάζουν, καὶ τὰ ἀφόρητα νεοταξικὰ κλισὲ ποὺ ἐκτοξεύουν κατὰ ριπάς, θὰ σχηματίσεις τὴν ἐντύπωση ὅτι τὰ δημαρχεῖα, οἱ ἱεροὶ ναοί, τὰ ΚΕΠ εἶναι γεμᾶτα μὲ μυριάδες νταγλαράδες-Τίνκερμπελ, ποὺ περιμένουν μὲ τὶς ἀνθοδέσμες στὰ χέρια γιὰ νὰ παντρευτοῦν, καὶ στὸ φινάλε τὸ κράτος νὰ τοὺς τρατάρει καὶ μερικὰ παιδιὰ γιὰ νὰ υἱοθετήσουν -λὲς καὶ τὸ νὰ ἀναλάβεις τὴν ἀνατροφὴ ἑνὸς παιδιοῦ ποὺ δὲν εἶναι δικό σου ἀποτελεῖ… ἔπαθλο ποὺ ἀπονέμει τὸ κράτος ἤ δικαίωμα τοῦ καθενός, χωρὶς προηγηθεῖσα ἀξιολόγηση».
Ὁλοκληρώνοντας τὸ κείμενό του, ὁ Λιᾶκος ἐπισημαίνει ὅτι ἴσως καὶ νὰ μὴ βρεῖ κανεὶς οὔτε μισὴ περίπτωση ἂν ἐπιχειρήσει νὰ ἐντοπίσει ὁμοφυλόφιλους πολῖτες ποὺ δὲν ἀρκοῦνται στὸ σύμφωνο συμβίωσης ἀλλὰ ἐπιθυμοῦν διακαῶς νὰ ἀλληλοπαντρεύονται ἤ νὰ ἀλληλονυμφεύονται.
Στὴν τελευταία παράγραφο τοῦ ἀρθρογράφου ὅλο τὸ ζουμί:
«Το αἴτημα γιὰ τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων δὲν εἶναι τῆς κοινωνίας ἀλλὰ μιᾶς σκοτεινῆς ἐλίτ, ποὺ συμπεριφέρεται καὶ ρητορεύει λὲς καὶ μισεῖ τὴν πλειοψηφία».
Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχει ἕνας τόσο σοβαρὸς δημοσιογράφος, ὁ ὁποῖος δὲν φοβᾶται νὰ συνταχθεῖ μὲ τὶς ἀπόψεις τῆς ἰσχνῆς μειοψηφίας, ἡ ὁποία λερώνεται καθημερινὰ μὲ τοὺς σατανικοὺς λεκέδες τῶν διεστραμμένων λακέδων ποὺ ἔχουν υἱοθετήσει (ἤ μήπως τεκνοθετήσει;) τὴν ἀμυντικὴ ρητορικὴ τῆς συνωμοσιολογίας.
Διότι εἶναι ἐπικίνδυνος ἐχθρὸς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καὶ πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθεῖ προληπτικὰ μὲ τὴν ρετσινιὰ τοῦ συνωμοσιολόγου ὅποιος τολμᾶ νὰ ἀποκαλύπτει τὴν μισάνθρωπη ἀτζέντα τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, βασικὸς πυρῆνας τῆς ὁποίας εἶναι ἡ κατάργηση τῆς ταυτότητας τοῦ ἀνθρώπου, πού βεβαίως πρέπει νὰ στηριχθεῖ στὴν πρόκληση σύγχυσης ὡς πρὸς τὰ μέχρι πρότινος παγιωμένα στεγανὰ ἀνάμεσα στὸ ἀρσενικὸ καὶ τὸ θηλυκό, στὸ ὁμαλὸ καὶ τὸ ἀνώμαλο, στὸ φυσικὸ καὶ τὸ ἀφύσικο, στὸ ὀρθόδοξο καὶ τὸ κακόδοξο, στὸ κανονικὸ καὶ τὸ κατ’ ἐξαίρεσιν.
Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ φράση «ὁ Α πῆρε τὴν ταυτότητα τοῦ Β» σημαίνει ὅτι ὁ Α διέλυσε, συνέτριψε, ἀποδόμησε, κονιορτοποίησε, ἐξαφάνισε τὸν Β.
Ἄς τὸ συνειδητοποιήσουμε:
Ἡ κυβέρνηση τῆς Νέας Δικτατορίας, ἡ ὁποία ἐκμεταλλεύεται στὸ ἔπακρο τὸν μηχανισμὸ τῆς «ὁμομανιακῆς προπαγάνδας», ὑλοποιούμενης ἐμετικὰ διὰ τῶν ΜΜΕ, ὑπηρετεῖ ἕνα ἀνθρωποδιαλυτικὸ σχέδιο ἐκπορευόμενο ἀπὸ τὰ δαιμονισμένα κέντρα τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Ὅποιος διατηρεῖ ἕνα ἐλάχιστο κοινῆς λογικῆς βλέπει πεντακάθαρα ὅτι ἡ νεοταξίτικη καὶ ψυχοπαθὴς «σκοτεινὴ ἐλὶτ» θέλει «νὰ μᾶς πάρει τὴν ταυτότητα» (ὄχι μόνο τὴν βιολογική, ἀλλὰ ἐπιπλέον τὴν θρησκευτικὴ καὶ τὴν ἐθνικὴ) καί, μετά, νὰ τὴν ἀντικαταστήσει μὲ τὴν ἠλεκτρονικὴ ψευτοταυτότητα.
Τὰ μέλη αὐτῆς τῆς «σκοτεινῆς ἐλὶτ» εἶναι οἱ ἐπίδοξοι «ἀνθρωποληστὲς» τοῦ 21ου αἰῶνα.
Ἄραγε, θὰ τὰ καταφέρουν ἤ θὰ ἀποτύχουν παταγωδῶς, ὅπως συνέβη καὶ ὅλες τὶς προηγούμενες φορὲς πού προσπάθησαν νὰ ἐπιβάλουν τὴν Βαβὲλ τους;
Τὰ δίχτυα τῆς παγκόσμιας δικτατορίας θὰ γίνουν οἱ μόνιμες ἠλεκτρονικὲς ἁλυσίδες μας ἤ θὰ κοποῦν μαχαίρι;
Θὰ αὐτοκτονήσει ἡ ἀνθρωπότητα αὐτοπυροβολούμενη μὲ τὰ σκάγια τῶν ψυχανώμαλων σαδιστῶν της ἤ θὰ στρέψη τὴν κάννη στὸ κεφάλι τοῦ νεοταξίτικου φιδιοῦ ποὺ ἐξέτρεφε ἐπὶ χρόνια στὸν κόρφο της;
Δυστυχῶς, ἡ ἀφύπνιση εἶναι μὲν ἀναγκαία, ὄχι ὅμως καὶ ἐπαρκὴς προϋπόθεση γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῆς παγκόσμιας δικτατορίας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στὸ ἄρθρο τοῦ Παναγιώτη Λιάκου δεσπόζει ἡ φωτογραφία τῆς drag περσόνα Κοντσίτα Βουρστ (Conchita Wurst) –κατὰ κόσμον Τόμας Νόϊβιρτ–, ποὺ τὸ 2014 ἐκπροσώπησε τὴν Αὐστρία καὶ κατέκτησε τὴν πρώτη θέση στὸν διαγωνισμὸ τῆς Eurovision. Εἶναι προφανὲς ὅτι ἡ προπαγάνδα ὑπὲρ τῆς ἄρσης τῶν διαχωριστικῶν γραμμῶν ἀνάμεσα στὸ θηλυκὸ καὶ τὸ ἀρσενικὸ δούλευε μεθοδικὰ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια.
Πηγή: https://kvathiotis.substack.com/p/21-bcc
ΥΓ: Ὁ πολυτονισμὸς τῆς ἀναρτήσεως εἶναι δικός μας.
ΕΛΛΗΝΙΚΩΣ ΔΙΕΞΕΡΧΟΜΑΙ 