Νὰ ξεκαθαρίσω πρῶτα τὴν θέση μου. Δὲν πιστεύω στὴν πολιτικὴ ἐπάρκεια -γιὰ νὰ τὸ θέσω κομψὰ- τῶν τριῶν κομμάτων τοῦ ἐπονομαζομένου «πατριωτικοῦ χώρου» ποὺ ἔχουν ἐκλεγεῖ στὴν Βουλή. Στὴν πραγματικότητα, δὲν πιστεύω κἄν στὶς δυνατότητες τοῦ «κοινοβουλευτικοῦ ἀγῶνος» -τοὐλάχιστον ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες- νὰ ἀλλάξουν τὴν σημερινὴ λίαν δυσμενῆ κατάσταση, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ μόνο μὲ ριζικὲς διαδικασίες.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, παρὰ τὴν διαφορετική μου θέση, δὲν ἔχω σταθεῖ, τοὐλάχιστον μέχρι τώρα, ἀπέναντι στὰ τρία αὐτὰ κόμματα. Κάτι τέτοιο θὰ μετέθετε ἀποπροσανατολιστικῶς τὸ πραγματικὸ κέντρο τῆς ἀντιπαραθέσεως. Καί, στὸ κάτω-κάτω, τὰ ἔχουν ψηφίσει περὶ τὶς 470.000 ἐκλογεῖς, τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν ὑπάρχει κάποια ἄλλη, ἐπὶ τοῦ πρακτέου, ἐναλλακτικὴ λύση.
Ξεκαθαρίζω, τέλος, ὅτι δὲν ἔχω ψηφίσει κανένα ἀπὸ τὰ τρία αὐτὰ κόμματα. Ἐὰν τὸ ἔκανα, δὲν θὰ ἀπευθυνόμουν μονάχα δημοσίως πρὸς αὐτά, ἀλλὰ θὰ πήγαινα προσωπικῶς νὰ ἐπισκεφτῶ τοὺς βουλευτές γιὰ νὰ τοὺς ἐκφράσω τὶς ἀπόψεις μου. Αὐτό, βέβαια, θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ κάνουν ὅλοι οἱ ψηφοφόροι ποὺ συμμετέχουν στὶς ἐκλογές. Δυστυχῶς, ὁ «μέσος» ψηφοφόρος εἶναι τόσο ἀδιάφορος γιὰ τὸ ἐθνικὸ μέλλον, ὥστε οἱ ἐπισκέψεις του στὸ γραφεῖο τοῦ βουλευτὴ τῆς περιφερείας του ἔχουν νὰ κάνουν μονάχα μὲ τὴν προσωπική του «ἐξυπηρέτηση».
Στὸ «ψητὸ» τώρα. Δὲν χρειάζεται νὰ περιγράψω τί ἔχει στὰ σκαριὰ ἡ κυβερνῶσα συμμορία γιὰ τὸ μέλλον τοῦ τόπου. Καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ἐπιχειρηματολογήσω ὡς πρὸς τὸ γιατί δὲν πρέπει νὰ ψηφισθεῖ τὸ νομοσχέδιο τοῦ αἴσχους. Ἄν τὰ τρία αὐτὰ κόμματα διατείνονται ὅτι εἶναι πράγματι αὐτὰ ποὺ εἶναι, τότε τώρα ἔχει ἔλθει ἡ ὥρα γιὰ νὰ τὸ ἀποδείξουν -ὄχι, φυσικά, μὲ ἀνέξοδα λόγια ἀλλὰ μὲ τολμηρὲς πράξεις, ποὺ βρίσκονται ἐντὸς τῆς σφαῖρας τῶν δυνατοτήτων τους.
Ἄν πράγματι τὸ νομοσχέδιο αὐτὸ ἔχει τόσο μεγάλη σημασία τὴν ὁποία αὐτὰ τὰ τρία κόμματα τοῦ ἀποδίδουν στὰ λόγια (καὶ πράγματι εἶναι τόσο μεγάλη), τότε δὲν ἔχουν νὰ κάνουν τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ καλέσουν τοὺς βουλευτές τους νὰ παραιτηθοῦν καὶ νὰ προκαλέσουν ἔτσι τὴν πτώση αὐτῆς τῆς βρωμερῆς κυβερνήσεως.
Τὸ Σύνταγμα εἶναι ἐντελῶς σαφές. Σὲ περίπτωση παραιτήσεως ὅλων τῶν βουλευτῶν, δηλαδὴ τῶν ἐκλεγμένων καὶ τῶν ἐπιλαχόντων, ἡ Βουλὴ δὲν μπορεῖ νὰ λειτουργήσει καὶ ἡ κυβέρνηση εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ προκηρύξει ἐκλογές. Διαβάστε οἱ ἴδιοι τὸ Σύνταγμα, καὶ θὰ τὸ διαπιστώσετε (κανονικά, βέβαια, θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχουμε διαβάσει ὅλοι ὁλόκληρο τὸ Σύνταγμα καὶ νὰ τὸ γνωρίζουμε καλὰ). Διαβάστε τό, σὲ περίπτωση ποὺ μπορεῖ κάποιοι νὰ σᾶς ποῦν ὅτι αὐτὸ δὲν γίνεται. Γίνεται καὶ παραγίνεται! Καὶ αὐτὸ τὸ ξέρουν πάρα πολὺ καλὰ τοὐλάχιστον οἱ νομικοὶ αὐτῶν τῶν κομμάτων, βουλευτὲς καὶ μή.
Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι οἱ πύρινοι λόγοι ἀπὸ βήματος Βουλῆς δὲν μποροῦν νὰ κάνουν τίποτα γιὰ νὰ ἀποτρέψουν τὴν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου. Τὸ νομοσχέδιο εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ ψηφισθεῖ ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῶν βουλευτῶν τῶν περισσοτέρων κομμάτων. Δὲν εἶναι ἄλλωστε ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἡ ἀριστερὴ ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση τείνει χεῖρα βοηθείας στὴν δεξιὰ κυβέρνηση τὰ τελευταῖα τεσσεράμισι χρόνια. Αὐτοὶ κάνουν τὴν δουλειά τους. Ἄς κάνουν, λοιπόν, καὶ τὰ τρία κόμματα τῆς Βουλῆς ποὺ διατείνονται μὲ ζέση ὅτι ὑπηρετοῦν τὸ Ἔθνος καὶ τὴν Ὀρθοδοξία τὴν δικιά τους. Καὶ ἡ δουλειά τους, στὴν προκειμένη περίπτωση εἶναι νὰ παραιτηθοῦν καὶ νὰ ρίξουν τὴν κατάπτυστη συμμορία τοῦ Μητσοτάκη.
Ἰδοῦ ἡ Ρόδος, Ἰδοὺ καὶ τὸ Πήδημα.
Εἰδάλλως, ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἀέρας κοπανιστός!
ΕΛΛΗΝΙΚΩΣ ΔΙΕΞΕΡΧΟΜΑΙ 